Notitieblog voor fictieve waarheid

Afgelopen donderdag ben ik voor de tweedemaal aan mijn oor geopereerd. Dat is geen aanrader. Het is zelfs vervelend, maar je moet er wat voor over hebben om van je cholesteatoom af te komen. Voor alle duidelijkheid voor cholesteatoom heeft Becel of Campina nog geen product in de schappen om dat tegen te gaan, dat heet cholesterol en dat is wat anders. Cholesteatoom is een chronische oorontsteking wat ernstige dingen kan doen, terug kan komen na verwijdering en er volgens het plaatje op Wikipedia er niet smakelijk uit ziet. Ik ben al een aantal jaren bij een KNO-arts. Die van mij vind ik zeer fijn. Met vragen kan je altijd bij haar terecht maar ze zegt nooit teveel. Van het KNO segment wil je namelijk nooit te veel weten. Dat weet zij. De anesthesist niet. Bij het kortdurende gesprek enkele weken voorafgaande aan de operatie kreeg ik een antwoord welke ik niet wilde op een vraag welke ik niet stelde. Mijn vraag was: Is er wat te doen tegen de misselijkheid/ duizeligheid na de operatie?

ieder mens slaapt wel eens slecht. Daar is op zich niets mis mee, alleen het opstaan is zo verdomd vervelend. Ik heb hier iedere maandagmorgen wel last van. Niet omdat het dan maandagmorgen is maar meer omdat de nacht ervoor een zondagnacht was geweest. Ik heb niets tegen de zondagnacht maar op de één of andere manier slaapt die niet lekker. Het is alsof ik nog energie van de zondag over heb, wat in de nacht nog even er uit moet. En dat gebeurd dan ook want de volgende morgen is al die energie verdwenen. Mijn recept daar tegen is goede muziek, hele goede maar vooral lekkere muziek. Geen snoeiharde rock waar bij mijn armen geheel uit eigen wil redelijk krom gaan staan en mijn mond in een dusdanige vorm gaat staan dat het lijkt alsof ik zojuist een pak karnemelk heb leeg gedronken. Ter visualisatie is het wellicht handig om erbij te vermelden dat karnemelk niet behoort tot mijn favorieten, integendeel zelfs. Ik ben van mening dat zure melk niet gedronken dient te worden en karnemelk dus

Ik heb jarenlang op een school met de naam Bio gezeten. En ja het is toch nog goed gekomen voordat men zich dat gaat afvragen. Een naam van een school zegt in principe niets over de kwaliteit van het onderwijs. De naam kwam van de stichting Bio kinderevalidatie, wat haar inkomsten vergaarde met ondermeer bioscoopfilmpjes en de bijbehorende bioscoopbussen. Een soort collectezak maar dan voor bioscoopgangers zeg maar. Dit had voor ons,leerlingen van die school, een groot voordeel. We konden tijdens schoolkamp gratis naar de Bioscoop of we hadden tijdens speciale gelegenheden zelfs films op school. Tevens had dit voor ons,leerlingen, een groot nadeel. Als er een nieuw filmpje gemaakt moest worden mochten wij opdraven. Onder het motto alles beter dan les deden wij dit dan ook met enthousiasme. Gelukkig is het mij nooit gelukt om een noemenswaardige rol van betekenis in die filmpjes te spelen. Het kan immers altijd nog tegen je gebruikt worden. Ik heb het wel geprobeerd... zo heb ik meegeda

Wordt wakker. Kleed mij aan/ wordt aangekleed. Was mij, Scheer mij, poets mijn tanden. Poets die ene kies extra goed. Mompel iets tegen mijn moeder waarvan mijn moeder aanneemt dat het tot vanavond is. Stap in, start bus, radio op 3FM en sluit aan in de file. Oh nee het is vakantietijd, geen file, rij dus gelijk maar door. Kom aan, stap uit mijn bus om vervolgens op een andere te gaan wachten. Stap in de bus, zoek OV chip en chip in. Kijk nog wat dromerig door het raam van de bus en hoor Zeg ken jij mij niet ergens van?? Naast dat het een belachelijke plek is om met zulke openingszinnen een gesprek te beginnen is de locatie als de openingszin op zichzelf wel heel origineel. Ik kijk om en zie een vrouw, mijn leeftijd welke helemaal geen openingszin nodig hoeft te hebben om bepaalde aandacht te krijgen, het is een mooie vrouw dus. Ik zie haar en ze wacht op een reactie, van mij. Ik neem in mijzelf het lijstje ochtendrituelen omgekeerd door: Stap in de bus, zoek OV chip en chip in. Oh nee