Notitieblog voor fictieve waarheid

Gisteren was ik bij een Expertmeeting van het Johannakinderfonds. Waarom? Omdat ik een expert ben… Ondanks dat ik uw reactie vanaf hier (op het moment van schrijven) niet waar kan nemen bespeur ik bij u enige vorm van verbazing. Hij een expert? Ja en anders is het gewoon lekker om dat een keer over jezelf te kunnen zeggen. De expertmeeting ging over het leven van een gehandcapt(e) kind of jongere over 5 tot 10 jaar. Een heel boeiend onderwerp zeker als er naast gehandicapten ook allerlei mensen uit het werkveld bij waren om daar over te spreken. Ik denk absoluut dat het Johannakinderfonds voldoende informatie heeft vergaart welke zij kunnen gebruiken om een beleidsplan te schrijven waar zij de komende jaren mee vooruit kunnen. Toch blijven er na zo’n bijeenkomst uitspraken achter die blijven hangen en zo, ongenuanceerd, een eigen leventje gaan leiden. Zo zouden wij, onze generatie, in een gouden kooi leven. In eens werd het mij duidelijk. Er zijn gewoon verschrikkelijk veel overeenkom

Die vraag zal onbeantwoord blijven, de vraag waar het werkelijk om gaat is maakt geld seniel? Het antwoord daarop is ja. Op het moment van schrijven is het zaterdagavond, de avond waarop Nederland 1 een perfecte televisieavond op de buis weet te brengen. De avond begint om half 9 met André van Duin, zijn humor is flauw maar zeer vermakelijk. Hij wordt opgevolgd door Koefnoen die de actualiteit op de hak neemt, zeer geestig. Maar de tranen rollen pas echt over de wangen bij het programma ‘bij ons in de PC’ van Jort Kelder. Het programma waarbij alle vooroordelen over de high society waarheid blijken te zijn. Daarbij heb ik het niet over het geklets over handtasjes, hondenkledij en zelfs niet over de wannabe neger (gevalletje zonder zonnebank geen leven), compleet met ijswit gebleekte tanden die in een tijdsbestek van plusminus 20 seconden 3 keer zegt dat het ergens in de wereld wel ‘happy hour’ moet zijn. In een Vogelaarwijk heet dit alcoholisme, In de PC, of soortgelijke buurt elders h

In de afgelopen week heb ik mijn verband wat in en om mijn oor zat vervloekt op twitter. Het verband zou mij haten. Iets moet het hebben van een twitter account immers legitimeren. Het verband na een ooroperatie is niet bepaald het hoogtepunt van het hele gedoe bij een ooroperatie. Dat is eigenlijk de narcose, zie daarvoor één van mijn eerdere blogs. Laat ik beginnen met het beschrijven van het verband. Je kan het best denken aan een piratenfeestje. Je kent het vast nog wel. Het ooglapje. Een zwartklepje vastgeniet aan een elastiekje, wat altijd kappot ging. Of gebeurde dat alleen bij mij? Nou in principe is dat het maar dan groter, witter en het was niet zo snel kappot te krijgen. Alhoewel aan het eind van de week was het elastische er een beetje van af en gleed het verband regelmatig voor mijn ogen. Zeer irritant zo was ik bij vlagen naast slechthorend ook nog eens slechtziend. Wat het verband daarnaast nog vervelender maakt is de functie van het verband. Kijk, als er in je oor gebo

Normaal gesproken is men gewend dat ik hier mijn stukjes schrijf. Dat klopt ook en is ook vrij logisch want dit is mijn blog. Mijn podium om heel flauw, scherp doordacht en/of pulp verspreidend te werk te gaan. Toch staat mijn laatste blog niet op dit blog. Dat heeft namelijk te maken met het volgende: In het kader van een interlokaal uitwisselingsproject voor bloggers wisselen de bloggers van www.vandijkie.nl en notitieblogvanandre.blogspot.com van blog. In dit specifieke geval komt dat ook nog eens heel goed uit omdat zowel Linda als André elkaar goed kennen. Voor mijn nieuwste blog verwijs ik u/ jou graag verder naar het blog van Linda van Dijk http://www.vandijkie.nl/index.php?option=com_myblog&Itemid=36