Notitieblog voor fictieve waarheid

Met mijn vader had ik eigenlijk een normale band. Geen twee handen, één buik maar ook zeker geen water en vuur. Gewoon vader en zoon, waarbij we om elkaar gaven en elkaar goed de waarheid konden vertellen. Mijn vader was er altijd als steun voor me. Zo zorgde hij er voor dat ik rond mijn achtste jaar een eenmalige zakgeldverhoging van vijf gulden kreeg door de kwijtgeraakte sleutels van mijn moeder te vinden en vervolgens aan mij te geven. Hierbij moest ik mijn moeder zeggen dat ik de sleutels voor vijf gulden wist te liggen om haar vervolgens bij ontvangst van die vijf gulden haar de sleutels gewoon te geven. Ook probeerden mijn vader en ik elkaar regelmatig op de kast te krijgen. Overigens zonder succes, enkel momenten van vormverlies konden ervoor zorgen dat de één de ander op de kast kreeg. Zo lukte mij dat ooit bij een dagje uit waarbij mijn vader achter mijn handbewogen rolstoel aan moest rennen omdat mijn stoel steeds sneller bergafwaarts ging. Toen mijn vader mijn rolstoel o

Vandaag is het Valentijnsdag, de dag van de liefde. Een dag waarop je ongegeneerd romantisch mag zijn en daarvoor niet uitgelachen mag worden door je partner. Gebeurt dit wel dan mag je de desbetreffende partner pijn doen. Waarom? Omdat het Valentijnsdag is. Veel mensen gaan iets romantisch doen met hun partner of juist met die persoon waarvan de partner niets van af mag weten. Andere mensen noemen het een commercieel feest. Dat zijn vaak de mensen die alleen zijn met Valentijnsdag of mensen waarvan hun partner wel Valentijnsdag aan het vieren is met een persoon waar men dan weer niets van mag weten. Maar wat weten wij nou over Valentijnsdag? Valentijn was een Romein, niet zomaar één maar een beetje een sukkeltje. Je zou hem het beste kunnen vergelijken met een Romein uit de Asterix strip. Dit ondanks het feit dat Valentijn geweld verafschuwde. Het enige geweld wat hij gebruikte was bij het doden van zijn sardientjes. Sardientjes in blik bestonden nog niet en hij vond ze wel erg lekker

Nooit verwacht dat ik mij in 2011 zo gelukkig zou voelen. Iets wat het vorige kabinet niet gelukt is wordt met dit kabinet in een korte tijd al bereikt. Ik voel intens geluk opkomen. Dat het zoet al zo snel na het zuur weet te komen verbaasd mij ten zeerste. Het is dat hij het al is maar anders zou ik het van de daken schreeuwen: RUTTE 4 PRESIDENT. Als ik een vrouw was had ik aan zijn voeten gelegen, nu zal dat alleen gebeuren als hij zelfs mijn rolstoel wegbezuinigd, hij kan immers niet alles hebben. Eigenlijk is het niet eens Mark Rutte wie ik zo dankbaar zou moeten zijn, maar toch denk ik dat hij er een grote inspiratiebron voor is geweest. Ik zou eigenlijk Melanie Schultz van Haegen-Maas Geesteranus moeten bedanken, maar dit alles stond al vast in het regeerakkoord en daar schijnt Rutte toch wel enige invloed op te hebben gehad. Op de afsluitdijk, de A6 (Almere – Joure), de A2 bij Everdingen en de A16 ( Moerdijk – Breda) mogen we vanaf maart geen 120 kilometer per uur maar wel 130