Notitieblog voor fictieve waarheid

Laatst was ik in gesprek met een aantal vrouwen. Gewoon wat drinken, praten en dan nog wat meer praten. Er is maar één ding leuker dan een gesprek met een vrouw en dat is een gesprek met meerdere vrouwen. Het voedt mijn vrouwelijke kant en je steekt er altijd wat van op. Kletsen over zaken die vrouwen bezig houden vind ik leuk. We hebben veel raakvlakken. Toch kan ik niet met alles meepraten. Dat doe ik dan ook niet. Als het over mannen gaat ben ik een aandachtig toeschouwer. Tot op een gegeven moment het gezelschap zicht tegen mij, als man zijnde, richt.

Afgelopen week heb ik definitief mijn groene Storm 3 ingeruild voor de Storm 4. Ik ben natuurlijk hartstikke blij met mijn nieuwe, fijn zittende, rolstoel. Maar het is wel een soort van einde van een tijdperk. Vandaar een blog gericht aan “kermit”de groene rolstoel. Voordat ik de stoel had was er eigenlijk al commotie. Met dat mijn rolstoel werd besteld werd er ook een rolstoel besteld voor een oude vrouw, zelfde type, andere kleur en andere afmetingen. Ergens is er daar iets fout gegaan. Waar mijn stoel kwam in de kleur bejaarden grijs kwam de stoel van deze vrouw in het Kermit-de-kikker-groen. De verhalen gaan dat de groene stoel weldegelijk is gebruikt als pasmodel voor deze vrouw waarbij zij bij binnenkomst van de stoel de bril maar afdeed.

Baby’s en ik hebben iets gemeenschappelijks. We hebben allebei geen idee wat we met elkaar aanmoeten. Dat terwijl we als we in één ruimte zitten toch vaak aan elkaar gelinkt worden. Al is het dan maar voor de foto. Hoe dat komt? Ik heb geen idee. Laten we eerlijk wezen, ik ben niet fotogeniek maar een baby al helemaal niet. Is dit niet beledigend naar baby’s toe? Welnee, het is gewoon eerlijk. Wie kijkt er nou met trots naar zijn eigen babyfoto’s? Ik sta er op geen enkele babyfoto geweldig op. Nu sta ik er op veel foto’s niet geweldig op, maar als baby had ik daar helemaal een handje van. Mijn ideale kraambezoek ziet er als volgt uit. Ik kom binnen ik geef de ouders een hand en feliciteer ze. Dump daarna het pakje voor de baby bij de baby. Ik werk een beschuit met muisjes weg. Vervolgens onderbreek ik het bevallingsverhaal van de moeder met goh, joh, poeh, nou, zucht en een verbazende goh duurde de bevalling zo lang?/ ging de bevalling zo snel? Vervolgens maak ik nog wat schuine grap