Laatst had ik een bijzonder ongemakkelijk gesprek. Nu komt dat vaker voor maar daar schrijf ik niet altijd over. Ondanks dat het de frequentie van nieuwe content op dit blog aanzienlijk ten goede zal komen zal het dit blog ook zeer ongemakkelijk maken en het moet wel een kwaliteitsblog blijven. Maar goed ik dwaal af. Al eerder schreef ik dat ik voor mijn verticale verplaatsing een lift gebruik. Zo ook bij mijn huidige werkgever. Daar hebben we een nieuw pand en een verse lift, althans zo lijkt het. Ik zit in het trappenhuis op de lift te wachten, of beter gezegd: ik zit te wachten op de man die iets voor de lift staat te doen. Die man heeft dat door en draait zich naar mij met de vraag of ik afhankelijk van de lift ben. Ik keek nog achter mij om te kijken of hij het tegen mij had. Dat had hij. Ik besloot de waarheid te zeggen. Dit aangezien de aanwezigheid van mijn elektrische rolstoel iedere ontkenning zou tarten en ik bang was dat als ik zou zeggen dat dit enkel voor de opwaartse
of waargebeurde fictie