Ouderwets.

Sommige mensen zijn ouderwets. Geeft niets maar het is gewoon zo. Misschien ben ik het ook wel en anders wordt ik het wel. Generatiekloven zijn er bovendien niet voor niets. Ouderwets brengt nostalgie met zich mee. Ouderwets is populair. Wie dat ontkent noemt het retro. Mag ook. Iedereen kent wel iemand die ouderwets is. Het leuke is dan ook dat ouderwets van alle tijden is. Zelfs het meeste oude fossiel kent wel iemand die ouderwets is. Eigenlijk wel grappig. Alleen soms wordt het zeer ergerlijk! Vooral als het ouderwetse zich niet beperkt tot een individu, zich niet beperkt tot een groepje maar een vele bevolkingsgroep bezig houdt.

Neem nou Aziatische landen. Daar kan ik mij nou mateloos aan ergeren. Nu doe ik dat niet. Maar als ik een blog moet vullen wil ik mij daar best voor lenen. Aziatische landen kunnen heel modern ogen. Kijk naar technologie en dat soort zaken. Heel praktisch, strak en hip (als dat niet een TE ouderwets woord is). Daarom is het zo vreemd dat ze er zulke ouderwetse leefgewoonten op na houden.

Waarom? Omdat vroeger alles beter was? Iets wat sowieso niet handig is om te zeggen trouwens. Want als je dat zegt beschuldig je jouw eigen generatie ervan dat ze alles uit de klauwen hebben laten lopen. Vervolgens camoufleer je het om het de jeugd te gaan verwijten. Maar dit terzijde.

"Sommige mensen noemen het traditioneel, ik noem het onhandig."
 

De oude gewoonten van Aziatische landen uitten zich bijvoorbeeld in het eten. Zo was ik laatst in een Japans restaurant. Gewoon omdat het modern en trendy is om sushi te eten. Je moet het toch een keer meemaken. Daar was geen bestek maar daar lagen stokjes. Sommige mensen noemen het traditioneel, ik noem het onhandig. Ik liet mij niet kennen maar werd al gauw uitgelachen. Hierop kwam  men met stokjes met een klosje ertussen. Dit ging makkelijker.

Ik voelde mij een beetje trots. Voor iemand met een licht verminderde motoriek een prestatie van wereldformaat, totdat ik hoorde “kijk, die man eet ook met kinderstokjes” KINDERSTOKJES!?!?!?!? De spanning was om te snijden. Dit terwijl er geen bestek, en dus geen mes, op tafel lag. De ober besloot  daarop ook  dat het beter was om mij geen bestek te geven. Achteraf gezien moet ik hem gelijk geven.

Andere mensen deden maar stoer met die stokjes. Vooral vrouwen waren er goed in. Het probleem is dat als vrouwen ergens goed in zijn ze op Mart Smeets gaan lijken. Ze wrijven het er dan zo in door hun man te voeren, worden arrogant en vinden dat ze dan alles mogen zeggen (mag ik dat zeggen?...) Dat is jammer want als vrouw zijn vrouwen veelal leuker, veel liever en veel aantrekkelijker dan Mart Smeets.

Terwijl het “moderne” bestek praktischer is, vooral bij rijst. Blijft een complete bevolkingsgroep zich vasthouden aan twee stokjes. Omdat het modern is om zo te eten doen wij dat hier nu dus ook… Ik geef het toe. Echt overzichtelijk is dit stukje niet. Misschien moet ik maar concluderen dat ik vroeger beter was.