Notitieblog voor fictieve waarheid

Deze maand een muziekpraat over Coldplay. Eerlijkheid gebied te zeggen dat dit blog meer over de band gaat dan over het nummer. Recent Brits onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat de Britten Coldplay het slaapverwekkend vindt. Coldplay voort de lijst aan van artiesten welke het best beluisterd kan worden bij het niet kunnen slapen. Ik zeg CULTUUR BARBAREN een beetje bij die geweldige muziek in slaap vallen SCHANDE! Al moet ik zeggen dat mijn conclusie daarin te voorbarig is. Men zou het ook kunnen uitleggen als de "snooze factor" en dan klinkt het bijna als een compliment! Overigens kan ik wel uit ervaring zeggen dat je er heerlijk bij wakker wordt... Wat in principe hetzelfde is als in slaap vallen. Met dat verschil natuurlijk dat je niet in slaap valt. Ik heb zelf niet echt muziek om bij in slaap te vallen... Ik bedoel ik heb gewoon een slecht oor en als ik wil slapen draai ik op mijn goede oor en als ik dan nog wat hoor heeft hetgeen of diegene die het geluid produceert e

Voor een jaar of 15 terug had ik mijn eerste training bij mijn hockeyclub. Als een bleu jochie sloot ik mij op een zaterdagochtend aan bij een groep hockeyers in een Amersfoortse sporthal. Tegen het einde van de training hadden we een partijvorm. Wat er precies gebeurde weet ik niet meer maar een speler (tegenstander) en ik raakte elkaar bij het doel van die tegenstander. Ik bood mijn excuses aan, hij schoot in de lach en zei “niet meer doen hé !” Op dat moment kende de trainer aan mij een penalty toe. Bleek hij dus de overtreding gemaakt te hebben, wist ik toen veel van de regels. Vervolgens toonde ik mijn expertise: het missen van de penalty. Branko is een teamgenoot van me die vanaf het allereerste uur bij de Keistadrollers zit. In het begin in de aanval, waar hij zeer regelmatig het net raakte. Zijn stijl was zeker niet vloeiend maar wel mooi en effectief. Het beste was hij te vergelijken met Peter van Vossen, wiens stijl ook nooit vloeiend was maar vaak wel effectief. Met slepende

Lang twijfelde ik of ik een blog hieraan moest wijten. Net op het moment dat ik al mijn moed had verzameld om er daadwerkelijk mee te beginnen waarschuwde een vriend mij: ‘als je de koning van de column wilt bekritiseren moet het wel een sterke column zijn’. De moed zonk mij in de schoenen. Is hij echt de koning van de column? Ligt dat zo gevoelig? Alleen omdat hij een mening heeft, uitvergroot en het humoristisch probeert te brengen? Nico Dijkshoorn heeft het dan al aardig ver weten te schoppen. Overigens was het wel naïef van mij om dat af te vragen. Bij DWDD, de ochtendshow van Giel, VI, nu.nl, geen stijl, de Volkskrant en alles wat ik nu vergeet had of heeft hij zijn podia voor zijn ongezouten mening. Bovendien zou het mij niets verbazen als hij de ghostwriter is van Cruijff, voor zijn column in de Telegraaf. Puur om nog eens de voetbalwereld in de zeik te kunnen zetten. Hij is als het ware de mediaprostituee van dit moment, daarmee laat hij Wes en Yo en La Paay ruimschoots achte

U kent het wel. U loopt/ rijdt/ beweegt zich voort door winkelcentrum en u ziet een aantal mensen met pen en vragenlijst en /of product. U probeert deze mensen te ontwijken, maar helaas ze hebben u al reeds waargenomen en proberen een gesprek met u aan te knopen met de woorden “Heeft u even?”. U weet wel beter en snauwt deze mensen af met “Ik heb haast”. Wat beweegt dit tuig van de straat om u op uw shopmoment lastig te vallen? De beweegredenen van deze mensen zijn onder te brengen in 2 categorieën. De eerste categorie is de directe categorie. Voorbeelden hiervan zijn: - Geld. - Politieke motieven. - Mijn vriend doet het dus doe ik het ook want dat is zo gezellig. De tweede categorie is de indirecte categorie welke in sommige gevallen samen kan gaan met de directe categorie maar niet perse aanwezig hoeft te zijn. Voorbeelden hiervan zijn: - Een slechte jeugd. - Het ontbreken van een deugdelijke opleiding. - Eenzaamheid. Ik hoor u denken hoe weet ik dat allemaal. Nou dat is vrij simpel

Wegens de ontknoping van de 90's request wat later dan normaal maar hier alsnog de maandelijkse muziekpraat. 3FM had deze week 90's request. Zoals het een vast 3FM luisteraar betaamt heb ook ik een lijstje ingediend met mijn 10 nummers van de 90's. Dat lijstje had wat mij betreft nog veul groter kunnen zijn maar ze moeten natuurlijk ergens een lijn trekken. Mijn lijstje zag er zo uit: ACDA & DE MUNNIK - NIET OF NOOIT GEWEEST ANOUK - NOBODY'S WIFE CARDIGANS - MY FAVOURITE GAME GOO GOO DOLLS - IRIS GUNS N' ROSES - NOVEMBER RAIN K'S CHOICE - NOT AN ADDICT NIRVANA - SMELLS LIKE TEEN SPIRIT QUEEN - SHOW MUST GO ON R.E.M. - LOSING MY RELIGION RADIOHEAD - CREEP Het lijstje had nog angevuld kunnen worden met THE VERVE - BITTER SWEET SYMPHONY, OASIS - WONDERWALL en een willekeurig nummer van U2. Maar liefst 6 nummers uit mijn lijstje hebben hebben de top 100 bereikt. Met als onbetwiste nummer 1 Nirvana met Smells like teen spirit. Onbegrijpenlijk is het beslist niet