Lang twijfelde ik of ik een blog hieraan moest wijten. Net op het moment dat ik al mijn moed had verzameld om er daadwerkelijk mee te beginnen waarschuwde een vriend mij: ‘als je de koning van de column wilt bekritiseren moet het wel een sterke column zijn’. De moed zonk mij in de schoenen. Is hij echt de koning van de column? Ligt dat zo gevoelig? Alleen omdat hij een mening heeft, uitvergroot en het humoristisch probeert te brengen? Nico Dijkshoorn heeft het dan al aardig ver weten te schoppen.
Overigens was het wel naïef van mij om dat af te vragen. Bij DWDD, de ochtendshow van Giel, VI, nu.nl, geen stijl, de Volkskrant en alles wat ik nu vergeet had of heeft hij zijn podia voor zijn ongezouten mening. Bovendien zou het mij niets verbazen als hij de ghostwriter is van Cruijff, voor zijn column in de Telegraaf. Puur om nog eens de voetbalwereld in de zeik te kunnen zetten. Hij is als het ware de mediaprostituee van dit moment, daarmee laat hij Wes en Yo en La Paay ruimschoots achter zich. Hebben wij dan echt de behoefte om zijn mening overal te lezen/ horen? Ik eigenlijk niet.
Inhoudelijk is er niet veel mis, laat ik daar eerlijk over zijn. Zijn columns zijn sarcastisch en vaak heeft hij ook een punt. Wellicht is dat toch hetgeen wat mis is. ondanks dat het te prijzen valt dat hij vaak een punt heeft brengt het ook wel iets betweterigs met zich mee. Dijkshoorn is het vervelende zusje wat altijd gelijk heeft, dat leuk vindt, weet dat jij dat niet leuk vindt en het je dus maar wat graag laat weten. Bijzonder irritant.
We moeten daar blij mee zijn. Het alternatief is dat Nico zijn eigen glossy start waarin hij zijn vertrouwde gal spuwt, maar ook artikelen laat publiceren waarin duidelijk wordt dat hij de ruzie met Patty Brard na een nacht dampende goedmaakseks heeft bijgelegd, tijdens een potje voetbal met Wesley een blessure faked om zodoende door Yolanthe gemasseerd te worden waarna hij bekent dat hij haar weldegelijk aantrekkelijk vindt en dat hij in zijn vrije tijd verwaarloosde Bulgaarse cavia’s opvangt, er inmiddels al 233 heeft en deze ook allemaal een naam heeft gegeven.
Willen wij dat weten? Nee dat willen wij niet weten. Daarom Nico, malle stukjesschrijver, schrijf rustig verder dan sla ik naar hartenlust eens een column van je over.
Overigens was het wel naïef van mij om dat af te vragen. Bij DWDD, de ochtendshow van Giel, VI, nu.nl, geen stijl, de Volkskrant en alles wat ik nu vergeet had of heeft hij zijn podia voor zijn ongezouten mening. Bovendien zou het mij niets verbazen als hij de ghostwriter is van Cruijff, voor zijn column in de Telegraaf. Puur om nog eens de voetbalwereld in de zeik te kunnen zetten. Hij is als het ware de mediaprostituee van dit moment, daarmee laat hij Wes en Yo en La Paay ruimschoots achter zich. Hebben wij dan echt de behoefte om zijn mening overal te lezen/ horen? Ik eigenlijk niet.
Inhoudelijk is er niet veel mis, laat ik daar eerlijk over zijn. Zijn columns zijn sarcastisch en vaak heeft hij ook een punt. Wellicht is dat toch hetgeen wat mis is. ondanks dat het te prijzen valt dat hij vaak een punt heeft brengt het ook wel iets betweterigs met zich mee. Dijkshoorn is het vervelende zusje wat altijd gelijk heeft, dat leuk vindt, weet dat jij dat niet leuk vindt en het je dus maar wat graag laat weten. Bijzonder irritant.
We moeten daar blij mee zijn. Het alternatief is dat Nico zijn eigen glossy start waarin hij zijn vertrouwde gal spuwt, maar ook artikelen laat publiceren waarin duidelijk wordt dat hij de ruzie met Patty Brard na een nacht dampende goedmaakseks heeft bijgelegd, tijdens een potje voetbal met Wesley een blessure faked om zodoende door Yolanthe gemasseerd te worden waarna hij bekent dat hij haar weldegelijk aantrekkelijk vindt en dat hij in zijn vrije tijd verwaarloosde Bulgaarse cavia’s opvangt, er inmiddels al 233 heeft en deze ook allemaal een naam heeft gegeven.
Willen wij dat weten? Nee dat willen wij niet weten. Daarom Nico, malle stukjesschrijver, schrijf rustig verder dan sla ik naar hartenlust eens een column van je over.
Reacties
Een reactie posten