Doorgaan naar hoofdcontent

Mens erger je niet…

Het is even een tijdje geleden dat ik wat geschreven. Dat kwam doordat ik zonder inspiratie zat. Dat heb je wel eens. Dat komt/ kwam voornamelijk doordat ik wat geprikkelder was/ ben. Af en toe zit het wat tegen en waar je dan normaal gesproken heel erg om kan lachen, daar erger je je dan aan. Dat moet je niet doen, dat weet ik ook wel, maar soms was het te verleidelijk. Waar ik normaal een blog zou schrijven over iemand die voor een stoplicht op het knopje drukt en dan vervolgens gewoon doorloopt zonder dat het licht groen is, erger ik mij er nu aan.

Een voorbeeld is het stereotype vrouw (wat dus echt bestaat) wat er maar al te trots op is dat ze een vrouw is omdat ze twee dingen tegelijkertijd kan. Dat ook zo overdreven vrolijk kan vertellen om zo de mannen duidelijk te maken welk geslacht er het beste zou zijn. Nu erger ik mij niet zozeer aan het feit dat deze vrouw dat beweert, Wat zij zegt klopt immers wel. Ze kan twee dingen tegelijkertijd. Ze zegt dat ze twee dingen tegelijkertijd kan en ze gelooft er zelf in.

Als ze vervolgens dan twee dingen tegelijkertijd met hartstocht en volledige inzet volledig verkeerd doet dan voldoet ze niet aan de verwachtingen. Daar erger ik mij dan wel aan. Vooral omdat ze dat dan niet door heeft. Eigenlijk doet ze dan drie dingen tegelijkertijd verkeerd, ook knap maar daar hoef je dan weer geen vrouw voor te zijn.

Ik heb dan toch iets van waarom probeer je dan gewoon niet eerst de dingen na elkaar te doen, puur om even te oefenen. Als dat dan goed gaat kan je het misschien tegelijkertijd proberen. Mocht het dan niet lukken, geen paniek! Wij mannen doen al jaren de dingen na elkaar en de wereld is nog steeds niet vergaan! Of zou dat dan door de vrouw komen?

Begrijp mij niet verkeerd, ben absoluut geen vrouwenhater ofzo. Er zijn vrouwen die er zelf ook achter komen dat ze het niet kunnen en daar hard om lachen en er zijn vrouwen die inderdaad twee dingen tegelijkertijd kunnen, alleen die kunnen dat ook daadwerkelijk en hebben het daar aanzienlijk minder over. Maar zoals niet iedere man goed kan autorijden, per definitie verstand van voetbal heeft (kijk maar eens in de ArenA) of technisch is, zo kan niet iedere vrouw twee dingen tegelijkertijd. Maar misschien moet ik mij daaraan niet ergeren.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Brief aan Scarlett Johansson.

Lieve Scarlett, Ik dacht laat ik mijn brief aan jou maar amicaal openen na hetgeen jij de afgelopen week met ons deelde. Al had je dat naar alle waarschijnlijkheid zelf liever niet gedeeld. Ik vind het oprecht vervelend voor je, het is dan ook een schrale troost om te stellen dat je bij velen, hoofdzakelijk mannen, populairder bent geworden. Het is de vraag of je op deze aandacht zat te wachten. Kwade tongen beweren van wel maar ik weiger dat te geloven. Als je zo nodig aandacht had gewild dan had je er wel voor gezorgd dat er een leuke deal met een zogenaamd mannenblad was geweest. De zogenaamde (Patricia) Paay oplossing, zij geniet daar al jaren van.

Wachten.

Onlangs was ik in London. Een geweldige stad! Ik was daar voor de Paralympics maar tussendoor was er ook een moment om London zelf te bekijken. Alle clichés kloppen Zwarte taxi’s, rode bussen, witte Bonen, rode tomaten saus, mensen die in tegenstelling tot mensen in Parijs wel goed Engels en een toren die de mensen aldaar Ben noemen, Grote ben. De Dom vind ik zelf persoonlijk een betere naam voor een toren, maar ik ben dan ook geen Engelsman. Ook waren daar de Guards. De wachten voor HET Paleis. Wat heb ik een medelijden met die Guards gekregen. Als Guard ben je stiekem toch wel de Europese toeristische pispaal.

Schuimbekken.

Ik kan het niet meer ontkennen. Ik zie het leven sinds een aantal weken zoveel zonniger, ik ben vrolijker en ik zit lachend in de ochtendspits (zelfs nu deze er niet is in verband met de zomerperiode). Ik denk dat ik het licht gezien heb! Het was even wikken en wegen, de twijfel maakte zich overduidelijk meester van mij. Maar sinds ik de stap gezet heb ben ik eigenlijk gewoon ander mens. Of nou ja, soort van dan. Ik kijk er niet meer tegen op en dat vind ik een hele fijne gedachte. Niet dat ik het dan maar oversloeg maar ik zag er achteraf gezien tegen op.