Het is Pasen. Van oorsprong een Christelijk feest waarbij men de wederopstanding van Jezus Christus viert. Een aantal eeuwen verder eten mensen zich klem met eieren, al dan niet van chocola. Er moet ergens in de tussentijd iemand zijn geweest die dacht dat als we dan toch de wederopstanding aan het vieren waren we net zo goed met zijn allen eieren konden gaan eten. Eerst werd hij voor gek verklaard. Het was not done om tijdens een Christelijke gebeurtenis eieren te gaan zitten eten, dat zou namelijk hetzelfde zijn als dat je tijdens kerst een boom zou gaan versieren en in je woning zou gaan zetten.
Toch is het zover gekomen dat eieren onherroepelijk met Pasen in verband worden gebracht. Ik denk dat dat is gekomen toen de persoon in kwestie met chocolade paaseitjes gevuld met hazelnoot aan kwam zetten. Toen was echt iedereen om. Ik, eeuwen later, ook. Ik kom kilo’s aan met Pasen en in de aanloop daarvan. Veel te lekker die chocolade paaseitjes. Daarom hou ik er niet zo van. Ik heb het sowieso niet op die eierencultuur met Pasen. Dat is vanaf mijn jeugd al zo. Ik was een creatief jochie en als ik iets deed dan moest het ook goed zijn.
Zo ook met het schilderen van eieren. Mijn moeder kocht dan een eierschilderset met een klemmetje waarin je het ei kon klemmen een paar kleurtjes waterverf en een kwastje. Op de doos van dat setje zag je dan een kindje van mijn leeftijd de mooiste eieren schilderen. Dat wilde ik dus ook! Dat lukte echter niet. Waar dat kind op het doosje schitterende eivormige kunstwerken had gemaakt had ik rare bevlekte eieren. Iets wat raar was want als die eieren daadwerkelijk bevlekt waren heb ik ze niet in mijn klemmetje. Ik wist ook nooit wat ik er mee moest als ik er klaar mee was. Zo lekker zagen ze er naderhand ook niet uit.
Ieder jaar probeerde ik het opnieuw en ieder jaar was het wederom een grote domper. Ik gaf het op. Wat ik nog wel lang vol hield was het zoeken van eieren. Maar daar raak je op den duur ook op uitgekeken. Niet in de laatste plaats omdat mijn ouders mij te oud vonden om eieren te zoeken en dus niets meer verstopte. Ik vond hooguit nog een ei van het jaar daarvoor, dat was ook voor mijn ouders een waar surprise ei.
In de klas deden we dit nog wel maar daar verstopten we de eieren zo goed dat deze niet gevonden werden en vervolgens door diegene die ze verstopt hadden weer werden opgezocht zodat we wat voor in de pauze hadden. Soms waren we wat plekken vergeten en vonden we ze later terug. Maar met kerst zijn paaseitjes niet lekker.
Toch worden we altijd vrolijk als we de chocolade eitjes weer in de winkel zien liggen. Waarom ook niet? Naast een Christelijk feest vormt een Pasen een goed excuus om chocola te eten en daarna op dieet te gaan.
Toch is het zover gekomen dat eieren onherroepelijk met Pasen in verband worden gebracht. Ik denk dat dat is gekomen toen de persoon in kwestie met chocolade paaseitjes gevuld met hazelnoot aan kwam zetten. Toen was echt iedereen om. Ik, eeuwen later, ook. Ik kom kilo’s aan met Pasen en in de aanloop daarvan. Veel te lekker die chocolade paaseitjes. Daarom hou ik er niet zo van. Ik heb het sowieso niet op die eierencultuur met Pasen. Dat is vanaf mijn jeugd al zo. Ik was een creatief jochie en als ik iets deed dan moest het ook goed zijn.
Zo ook met het schilderen van eieren. Mijn moeder kocht dan een eierschilderset met een klemmetje waarin je het ei kon klemmen een paar kleurtjes waterverf en een kwastje. Op de doos van dat setje zag je dan een kindje van mijn leeftijd de mooiste eieren schilderen. Dat wilde ik dus ook! Dat lukte echter niet. Waar dat kind op het doosje schitterende eivormige kunstwerken had gemaakt had ik rare bevlekte eieren. Iets wat raar was want als die eieren daadwerkelijk bevlekt waren heb ik ze niet in mijn klemmetje. Ik wist ook nooit wat ik er mee moest als ik er klaar mee was. Zo lekker zagen ze er naderhand ook niet uit.
Ieder jaar probeerde ik het opnieuw en ieder jaar was het wederom een grote domper. Ik gaf het op. Wat ik nog wel lang vol hield was het zoeken van eieren. Maar daar raak je op den duur ook op uitgekeken. Niet in de laatste plaats omdat mijn ouders mij te oud vonden om eieren te zoeken en dus niets meer verstopte. Ik vond hooguit nog een ei van het jaar daarvoor, dat was ook voor mijn ouders een waar surprise ei.
In de klas deden we dit nog wel maar daar verstopten we de eieren zo goed dat deze niet gevonden werden en vervolgens door diegene die ze verstopt hadden weer werden opgezocht zodat we wat voor in de pauze hadden. Soms waren we wat plekken vergeten en vonden we ze later terug. Maar met kerst zijn paaseitjes niet lekker.
Toch worden we altijd vrolijk als we de chocolade eitjes weer in de winkel zien liggen. Waarom ook niet? Naast een Christelijk feest vormt een Pasen een goed excuus om chocola te eten en daarna op dieet te gaan.
Leuk verhaal en goed geschreven. Leest lekker weg. Ik ga meer van je lezen!
BeantwoordenVerwijderenDankje!
BeantwoordenVerwijderen