Doorgaan naar hoofdcontent

Mugman!

Is het een vogel? Is het een trein? Is het een vliegtuig? Is het Willem Holleeder? Nee, het is irritant.
Waar ik altijd in de veronderstelling was dat zodra de r in de maand zou verschijnen alle muggen ter plekke dood neer zouden vallen blijkt dit niet zo te zijn. Dit is voor mij een grote teleurstelling. Het feit dat ze ter plekke dood zouden vallen was immers het enige wat ik goed vond aan het wezen mug. Zonder dit overigens te checken ga ik er van uit dat meerdere mensen dit gevoel delen. In plaats van het ter plekke dood vallen besluit de muggenmaatschappij te overwinteren in mijn kamer.
Gevolg: jeukende beultjes op arm, been en gezicht. Waar mijn moeder dan zeep op smeert omdat dat moet helpen Het ruikt in elk geval lekker. Laten we over het gezoem maar zwijgen, dat zouden zij ook eens moeten doen. Als je zo’n rot stem had zou je toch meteen je mond houden. Toch begin ik wel steeds meer respect voor die beestjes te krijgen. Het vermogen om de hele dag onzichtbaar aanwezig te zijn en pas s’nachts je aanwezigheid ten toon te stellen is gewoon knap.

Ik had mijzelf al lang verraden door te praten of door op zijn minst wind te laten. Gewoon omdat het me gaaf lijkt om als mug een wind te laten waarbij mensen elkaar vragend aankijken of zij er misschien één hadden laten schieten. Om vervolgens op het moment dat de lucht geklaard is er weer één te laten. Lijkt me grappig. Ook het vermogen van een mug om voor je ogen te verdwijnen is bewonderenswaardig. Je gaat hem achteraan, je haalt aan en de mug is verdwenen.
"Laten we over het gezoem maar zwijgen, dat zouden zij ook eens moeten doen."

Daarom vraag ik mezelf af waarom muggen niet iets positiefs doen met de gaven die hen door de natuur is gegeven? Waarom beginnen ze geen goochelshow? Zo moeilijk is het toch niet om een mug doormidden te zagen? Het zorgt wel voor vragen. Zal er dan bijvoorbeeld bloed uitkomen? Zoja wiens bloed? Of zouden de muggen zich enkel en alleen beperken tot de verdwijningtrucs? In dat geval vrees ik wel dat we er rap op uitgekeken zullen zijn.

Daarom zou ik de mug willen adviseren om  een superheld te worden. Dan is hij ook zo van dat imago probleem af. Laat hem maar lekker de crimineel op de huid zitten. Of het bloed uit de onderwereld zuigen. Maar hoe wordt je dan een superheld met muggenkrachten? Kijk het verhaal dat je gestoken moet worden door een mug gaat hier al niet op. Misschien moet er eerst een mug heel erg gepest worden door de muggenkolonie. Deze zet zich hier dan tegen af en gebruikt zijn frustratie om superheld te worden.

Waarschijnlijk zal het nog wel even duren voordat dat gaat gebeuren. Aangezien ze dus ook niet ter plekke dood neervallen duurt onze strijd voort. Vooralsnog lijkt deze strijd erg op verstoppertje. Bij het aftikken is het dan echter wel de bedoeling om de mug zelf te raken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Brief aan Scarlett Johansson.

Lieve Scarlett, Ik dacht laat ik mijn brief aan jou maar amicaal openen na hetgeen jij de afgelopen week met ons deelde. Al had je dat naar alle waarschijnlijkheid zelf liever niet gedeeld. Ik vind het oprecht vervelend voor je, het is dan ook een schrale troost om te stellen dat je bij velen, hoofdzakelijk mannen, populairder bent geworden. Het is de vraag of je op deze aandacht zat te wachten. Kwade tongen beweren van wel maar ik weiger dat te geloven. Als je zo nodig aandacht had gewild dan had je er wel voor gezorgd dat er een leuke deal met een zogenaamd mannenblad was geweest. De zogenaamde (Patricia) Paay oplossing, zij geniet daar al jaren van.

Wachten.

Onlangs was ik in London. Een geweldige stad! Ik was daar voor de Paralympics maar tussendoor was er ook een moment om London zelf te bekijken. Alle clichés kloppen Zwarte taxi’s, rode bussen, witte Bonen, rode tomaten saus, mensen die in tegenstelling tot mensen in Parijs wel goed Engels en een toren die de mensen aldaar Ben noemen, Grote ben. De Dom vind ik zelf persoonlijk een betere naam voor een toren, maar ik ben dan ook geen Engelsman. Ook waren daar de Guards. De wachten voor HET Paleis. Wat heb ik een medelijden met die Guards gekregen. Als Guard ben je stiekem toch wel de Europese toeristische pispaal.

Schuimbekken.

Ik kan het niet meer ontkennen. Ik zie het leven sinds een aantal weken zoveel zonniger, ik ben vrolijker en ik zit lachend in de ochtendspits (zelfs nu deze er niet is in verband met de zomerperiode). Ik denk dat ik het licht gezien heb! Het was even wikken en wegen, de twijfel maakte zich overduidelijk meester van mij. Maar sinds ik de stap gezet heb ben ik eigenlijk gewoon ander mens. Of nou ja, soort van dan. Ik kijk er niet meer tegen op en dat vind ik een hele fijne gedachte. Niet dat ik het dan maar oversloeg maar ik zag er achteraf gezien tegen op.