Doorgaan naar hoofdcontent

Raf & Syl.

Allereerst de allerbeste wensen voor 2013.  Wat zijn we goed het jaar begonnen. Geen vervelende nasleep van 2012 en geen rampen waarmee 2013 begon. Alhoewel. Er is natuurlijk wel sprake van persoonlijk leed. Of dat nou in 2012 begon of dat het zich pas in 2013 ontsproot, ik weet het niet. Maar als ieder zichzelf respecterende mediaredactie meent zijn of haar publiek hierover te moeten informeren dan kunnen we toch wel spreken van een persoonlijk drama. Het is ook verschrikkelijk. Heel Nederland en ook Duitsland leeft mee. In Nederlandse shownieuws programma’’s hoorde ik zelfs verontwaardiging dat dit nieuws niet op de Britse voorpagina’s stond. Schande!

Daarom moet het hier ook maar besproken worden. Raf & Syl, het is uit. Verschrikkelijk. Over een paar jaar zal ik nog steeds weten waar ik was toen ik dit nieuws vernam. Op mijn werk. Ze zijn uit elkaar gegroeid. Om dat te bekrachtigen besloot Rafael met een klapper het oude jaar uit te gaan/ het nieuwe jaar in te gaan. Sylvie gaat met alle trends mee, maar dit had ze toch echt niet in 50 tinten grijs gelezen. Vol ongeloof werd er op dit nieuws gereageerd. Hoe kan het toch dat dit is gebeurd in dit droomhuwelijk…. Die vraag begrijp ik niet.

Ik probeer zelf al jaren een droomhuwelijk van de grond te krijgen. Zonder succes. Het mag dan ook een wonder heten dat, als dit een droomhuwelijk is, ze het al zeven jaar met elkaar uit hebben weten te houden. Maar dromen er daadwerkelijk mensen van een huwelijk waarbij de man voor het voetbal vaak weg is en de vrouw voor haar succesvolle internationale carrière ook vaak weg is? Dat zijn dan vaak mensen voor wie het raadzaam is ook eens een keer een advocaat te bezoeken. Of snap ik dan de liefde niet.
" Hoe kan het toch dat dit is gebeurd in dit droomhuwelijk…. Die vraag begrijp ik niet."
Voor de rest zijn er ook veel mensen die zijn geschrokken van de klap. Andere mensen weer niet. Die wijzen naar de vermeende slechte jeugd van Rafael, hij heeft zijn jeugd natuurlijk bij Ajax doorgebracht. Andere mensen verdenken Sylvie van het uitlokken van de  klap door neerbuigend te doen over de recente voetbalprestaties van Rafael, de zelfgebakken oliebolletjes van Rafael of de lullige vuurpijltjes die Rafael gekocht had. Hoe dan ook de klap is gevallen en nu zijn ze uit elkaar gegroeid. 

In het belang van hun zoon brengen ze alleen naar buiten dat Rafael Sylvie heeft geslagen . Zo kon de kleine jongen er nog wel stoer over doen op het schoolplein. “papa was mama en haar gezeur zo zat dat hij haar een tik heeft gegeven. Waarop mama nu laat zien dat het een zelfstandige vrouw is en bij hem weggaat”. Alles in het belang van de kleine zoon.

Er zijn nu mensen bang dat Raf en Syl een nieuw soort trend hebben gezet. Scheiden zal hip zijn in 2013. Mensen vrezen nu ook voor Wes en Yo. Maar het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat dit gebeurt. Yo is al gauw vier koppen groter dan Wes.    

Reacties

  1. "hij heeft zijn jeugd natuurlijk bij Ajax doorgebracht".

    Haha zo had ik het nog niet bekeken.. Dat is vast de oorzaak!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Brief aan Scarlett Johansson.

Lieve Scarlett, Ik dacht laat ik mijn brief aan jou maar amicaal openen na hetgeen jij de afgelopen week met ons deelde. Al had je dat naar alle waarschijnlijkheid zelf liever niet gedeeld. Ik vind het oprecht vervelend voor je, het is dan ook een schrale troost om te stellen dat je bij velen, hoofdzakelijk mannen, populairder bent geworden. Het is de vraag of je op deze aandacht zat te wachten. Kwade tongen beweren van wel maar ik weiger dat te geloven. Als je zo nodig aandacht had gewild dan had je er wel voor gezorgd dat er een leuke deal met een zogenaamd mannenblad was geweest. De zogenaamde (Patricia) Paay oplossing, zij geniet daar al jaren van.

Wachten.

Onlangs was ik in London. Een geweldige stad! Ik was daar voor de Paralympics maar tussendoor was er ook een moment om London zelf te bekijken. Alle clichés kloppen Zwarte taxi’s, rode bussen, witte Bonen, rode tomaten saus, mensen die in tegenstelling tot mensen in Parijs wel goed Engels en een toren die de mensen aldaar Ben noemen, Grote ben. De Dom vind ik zelf persoonlijk een betere naam voor een toren, maar ik ben dan ook geen Engelsman. Ook waren daar de Guards. De wachten voor HET Paleis. Wat heb ik een medelijden met die Guards gekregen. Als Guard ben je stiekem toch wel de Europese toeristische pispaal.

Schuimbekken.

Ik kan het niet meer ontkennen. Ik zie het leven sinds een aantal weken zoveel zonniger, ik ben vrolijker en ik zit lachend in de ochtendspits (zelfs nu deze er niet is in verband met de zomerperiode). Ik denk dat ik het licht gezien heb! Het was even wikken en wegen, de twijfel maakte zich overduidelijk meester van mij. Maar sinds ik de stap gezet heb ben ik eigenlijk gewoon ander mens. Of nou ja, soort van dan. Ik kijk er niet meer tegen op en dat vind ik een hele fijne gedachte. Niet dat ik het dan maar oversloeg maar ik zag er achteraf gezien tegen op.