Doorgaan naar hoofdcontent

Koningslied of koningslied niet?

Wat leef ik in een geweldig land. Over een kleine week gaan we massaal los, we krijgen namelijk een koning. En of hij dat nou wil of niet, dat gaan we vieren. Waarschijnlijk wil hij dat ook wel. Voor de rest van zijn leven krijgt hij waarschijnlijk geen promotie meer. Zo reëel is hij ook en dat valt voor hem te pleiten. Hij weet nu al een uitdaging te vinden in het doorknippen van lintjes en ook dat mogen we bewonderenswaardig noemen. Na het interview van afgelopen week weten we het allemaal zeker. Hij wordt een geweldige koning!


Wat een beetje ervaring met de media en misschien zelfs mediatraining al niet kan doen.
Begrijp me niet verkeerd. Maar we moeten niet gaan doen alsof wij weten wat de functie-eisen  voor onze vorst zouden moeten zijn. Maar goed ik dwaal af. Als cadeau geven we hem een lied. Wij Nederlanders zijn namelijk zeer muzikaal. John Ewbank wordt gevraagd, om samen met ons allemaal, een lied te schrijven. Ewbank had nog wel een melodietje, wat volgens critici weer leek op een ander melodietje, nog een ander melodietje en nog een ander melodietje.

Goed, teksten werden er ingestuurd en Ewbank werd druk,drukker, drukst. Hij trommelde het  a- corps van het vaderlandse muziektalent op en hij nam het op, publiceerde het en kreeg allerlei rare bedreigingen. Nu begrijp ik dat je kritiek kan verwachten maar een milde steniging? Wat staat Anouk dan niet te wachten met het nummer wat naar het songfestival gaat? Het schijnt dat zij nu onder permanente bewaking staat.
"Ergens bekruipt mij de gedachte dat het lied een verassing moest zijn voor de koning, het toch naar buiten kwam, weer ingetrokken werd en bij wijze van verassing nu toch doorgaat."
Oké, een topnummer is het niet, wordt het niet en zal het ook nooit worden. Ook een meezinger wordt het niet. Dat geeft niets. Het gaat er om dat we het met ons allen gemaakt hebben. Althans dat is de gedachte er achter. Het lijkt nu alsof iedereen die er nog niets mee te maken heeft gehad denkt: als wij het nu bekritiseren dan is het echt een cadeau van het volk. En nu is het nummer ingetrokken. Erg jammer. Maar wel begrijpelijk. 

Het is een selfmade liedje. En zoals bij zoveel selfmade zaken is dat geen garantie voor topkwaliteit. Maar goed als een negatief verschil tussen verwachting en kwaliteit al een reden is om iemand aan een hoge boom te mogen knopen, dan is het voortbestaan van ons, Nederlanders, ernstig in gevaar. De zelfgemaakte cadeaus van kinderen voor hun moeders op Moederdag staan nou niet bepaald bekend om topkwaliteit. Of was ik gewoon een talentloos als kind?

Tijdens het schrijven van dit blog wordt deze achterhaald door de gelukkige werkelijkheid. Het koningslied gaat door! Goed nieuws, maar wel een blogje achterhaald. Vervelend, maar wat doe je er aan? Het is in het belang des vaderlands. Ergens bekruipt mij de gedachte dat het lied een verassing moest zijn voor de koning, het toch naar buiten kwam, weer ingetrokken werd en bij wijze van verassing nu toch doorgaat. Net als bij Sinterklaas eigenlijk. Alleen miste ik nu wel Dieuwertje Blok in dit geheel. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Brief aan Scarlett Johansson.

Lieve Scarlett, Ik dacht laat ik mijn brief aan jou maar amicaal openen na hetgeen jij de afgelopen week met ons deelde. Al had je dat naar alle waarschijnlijkheid zelf liever niet gedeeld. Ik vind het oprecht vervelend voor je, het is dan ook een schrale troost om te stellen dat je bij velen, hoofdzakelijk mannen, populairder bent geworden. Het is de vraag of je op deze aandacht zat te wachten. Kwade tongen beweren van wel maar ik weiger dat te geloven. Als je zo nodig aandacht had gewild dan had je er wel voor gezorgd dat er een leuke deal met een zogenaamd mannenblad was geweest. De zogenaamde (Patricia) Paay oplossing, zij geniet daar al jaren van.

Wachten.

Onlangs was ik in London. Een geweldige stad! Ik was daar voor de Paralympics maar tussendoor was er ook een moment om London zelf te bekijken. Alle clichés kloppen Zwarte taxi’s, rode bussen, witte Bonen, rode tomaten saus, mensen die in tegenstelling tot mensen in Parijs wel goed Engels en een toren die de mensen aldaar Ben noemen, Grote ben. De Dom vind ik zelf persoonlijk een betere naam voor een toren, maar ik ben dan ook geen Engelsman. Ook waren daar de Guards. De wachten voor HET Paleis. Wat heb ik een medelijden met die Guards gekregen. Als Guard ben je stiekem toch wel de Europese toeristische pispaal.

Schuimbekken.

Ik kan het niet meer ontkennen. Ik zie het leven sinds een aantal weken zoveel zonniger, ik ben vrolijker en ik zit lachend in de ochtendspits (zelfs nu deze er niet is in verband met de zomerperiode). Ik denk dat ik het licht gezien heb! Het was even wikken en wegen, de twijfel maakte zich overduidelijk meester van mij. Maar sinds ik de stap gezet heb ben ik eigenlijk gewoon ander mens. Of nou ja, soort van dan. Ik kijk er niet meer tegen op en dat vind ik een hele fijne gedachte. Niet dat ik het dan maar oversloeg maar ik zag er achteraf gezien tegen op.