Doorgaan naar hoofdcontent

Beste Arjen,

Wat deed het pijn. Het deed jou pijn maar daardoor ons ook. 3 verloren finales op rij. Ik heb het met je te doen. Vandaar deze brief. Ik weet zeker dat er meer mensen zijn die deze gevoelens delen. Ik had het je gegund Arjen, ik had het jou nog zo gegund. Ik had het mezelf ook gegund. Voor mij was het ook een hele opgave. Voor het eerst in mijn hele leven was ik voor Duitsers. Dankzij jou Arjen! De keuze was nou ook niet echt reuze in de finale. Of je was voor een Duitse ploeg of voor een ploeg die Duits speelde.

Met mij waren er meer mensen van Duitse bloedem. Maar wat een persoonlijk drama heb jij toch. Eerst de kleine teen van Casillas en dan nu de grote gele strandbal van Abramovitsj, ik verdenk hem ervan. Misschien niet hem persoonlijk maar hij kan mannentjes inhuren, Russische mannentjes. Geld zat. Jouw huurt hij al een tijd niet meer in, dat moet toch ook steken.

Hoe moet het met jou verder Arjen? Je zag er gebroken uit. Vrienden en ik schreeuwden of je niet alsjeblieft van het veld kon gaan nadat de winnaar bekend was. We voelde met je mee. Samen met de Duitsers. Ik zou nu het liefst de dood aan de strandballen willen verklaren maar daar draai je niets mee terug. Het is al gebeurd. Hoe nu verder Arjen? Als ik jou was had ik het wel geweten. Er staat jou één ding te doen, of nou eigenlijk twee dingen.

“Hoe nu verder Arjen?”
Stop na het EK met voetballen. Train lekker af bij Groningen ofzo. Ga bij een amateurclub spelen en geniet daar nog even van het voetbal. Jij hoeft het echt niet meer voor het geld te doen. Desnoods betekent dit dat je de aanbiedingen van de Lidl in de gaten moet houden. Stop na het EK gewoon laat ze de kleren krijgen!

Je bent een man van glas, dat weten we. Daarom viel je ook altijd in het strafschopgebied. Als je eenmaal meevalt bezeer je jezelf minder. Ik heb het altijd heel verstandig gevonden. Maar waarom zou je jezelf nog verder afbeulen? Wordt voetbalmakelaar? Of laat jezelf en je gezin jarenlang filmen door een TV ploeg en draag daarbij overhemden met gesponsorde boorden. In België is er een voetbalfamilie zeker niet slechter van geworden.

Betekent dit dat je de Zoetemelk onder de voetballers wordt? Nee, natuurlijk niet. Je gaat gewoon het komende EK winnen en stopt gewoon op je hoogtepunt! Daarna moet je nog wel een tweede ding doen. Je moet onder je contract bij Bayern uitkomen. De oplossing is helder en bevrijdend: hoek Ribéry neer. Ik mag hem niet zonde gegronde reden maar jij zou er wel redenen voor hebben. Je slaat zo twee vliegen in één klap. Win komend EK en iedereen herinnert jou als de winnaar.

Neem geen penalty’s, doe gewoon je ding, maar blijf wel staan. Je weet wel een rush naar voren en dan naar binnen en binnenkant paal.

Succes!
André

Reacties

Populaire posts van deze blog

Brief aan Scarlett Johansson.

Lieve Scarlett, Ik dacht laat ik mijn brief aan jou maar amicaal openen na hetgeen jij de afgelopen week met ons deelde. Al had je dat naar alle waarschijnlijkheid zelf liever niet gedeeld. Ik vind het oprecht vervelend voor je, het is dan ook een schrale troost om te stellen dat je bij velen, hoofdzakelijk mannen, populairder bent geworden. Het is de vraag of je op deze aandacht zat te wachten. Kwade tongen beweren van wel maar ik weiger dat te geloven. Als je zo nodig aandacht had gewild dan had je er wel voor gezorgd dat er een leuke deal met een zogenaamd mannenblad was geweest. De zogenaamde (Patricia) Paay oplossing, zij geniet daar al jaren van.

Wachten.

Onlangs was ik in London. Een geweldige stad! Ik was daar voor de Paralympics maar tussendoor was er ook een moment om London zelf te bekijken. Alle clichés kloppen Zwarte taxi’s, rode bussen, witte Bonen, rode tomaten saus, mensen die in tegenstelling tot mensen in Parijs wel goed Engels en een toren die de mensen aldaar Ben noemen, Grote ben. De Dom vind ik zelf persoonlijk een betere naam voor een toren, maar ik ben dan ook geen Engelsman. Ook waren daar de Guards. De wachten voor HET Paleis. Wat heb ik een medelijden met die Guards gekregen. Als Guard ben je stiekem toch wel de Europese toeristische pispaal.

Schuimbekken.

Ik kan het niet meer ontkennen. Ik zie het leven sinds een aantal weken zoveel zonniger, ik ben vrolijker en ik zit lachend in de ochtendspits (zelfs nu deze er niet is in verband met de zomerperiode). Ik denk dat ik het licht gezien heb! Het was even wikken en wegen, de twijfel maakte zich overduidelijk meester van mij. Maar sinds ik de stap gezet heb ben ik eigenlijk gewoon ander mens. Of nou ja, soort van dan. Ik kijk er niet meer tegen op en dat vind ik een hele fijne gedachte. Niet dat ik het dan maar oversloeg maar ik zag er achteraf gezien tegen op.