Doorgaan naar hoofdcontent

De gedachten op een baaldag.

Ik hoop dat het niet te koud is. Ja, het is koud. Kan ook niet anders het is herfst  en s’ochtends  6.40. Dat helpt ook niet. Nou auto starten, remtest en gaan. Remtest mislukt. Waarom ? Nog een keer. Het lukt nog niet. Wat is er mis? Motor opnieuw starten? Nee… Ja toch.. Nou gaan dan. Ah brommobiel. Fijn. Zo’n net niet auto. Kan ik er al langs? Nee… Als jongere zou ik er voor geen goud in willen. De jongeren willen dat wel. Misschien ben ik met 29 jaar te oud voor de brommobiel. Dat moet mijn oma niet horen. Voor haar wel een uitkomst trouwens. Maar toch vind ik het grote voordeel van de brommobiel dat deze niet op de snelweg kan. Mooi, ik kan er langs.


Op de snelweg.

PATS! Hoezo pats? Ah, #**#*#@@@!*mijn ruit… is dat een sterretje? Waarom? Nee, het is een vuiltje. Ja! Ik weet het eigenlijk zeker. Even sproeien. Nee, toch niet. Zo dadelijk maar even bellen met de autoruitenreparateur. Welke van de twee moet ik ook alweer hebben van de leasemaatschappij? Die met die slechte Tv-reclame of die met die slechte radioreclame. Als ik ze kan herinneren aan de reclames hoe slecht zijn ze dan? Het is toch die ene…
" Wie is hier nou de sterrenspecialist?" 
Op mijn werk.

Zo ben er. Kijken of ik bij de intercom (van de parkeerplaats) kan. Volgens mij moet ik het zo redden. Nee, toch niet. Dan maar wat verder uit het raam hangen. Kom er nog niet… Ik lijk wel een halve Duke of Hazzard, zo uit mijn raam. Waarom had die auto niet gewoon portieren? Het was altijd een beetje lullig om uit te stappen. Trouwens als ik dan toch een Duke ben, waar is Daissy? Daar heb ik geen bezwaar tegen… Of denk ik nu te puberaal? Kan mij het schelen, het is mijn gedachte. Het is niet zo dat ik dit op internet zet ofzo.. (of toch). Bovendien, Daissy zat niet bij de serie vanwege haar intellectuele aspecten. Had ik maar de toeter van de Dukes of Hazzard, dan hoefde ik alleen maar te toeteren. Nog iets strekken dan. Ja mooi de boom gaat omhoog. Koud buiten zeg.

Na mijn werk.

Dus eerst naar die autoruitenreparateur. Die moet hier om de hoek zitten. Geluk bij een ongeluk dus. Ah daar is hij. Ik kan hem naar binnen rijden mooi… Hallo, ja dat sterretje. Klopt. Nee, ik weet ook niet of je hem helemaal weg krijgt. Lekkere koffie hebben ze hier. Of het sterretje al vol zit? Rare vraag stelt die man. Hoe moet ik dat weten? Wie is hier nou de sterrenspecialist? Wat moet ik zeggen? Zou zo maar kunnen. Ideaal antwoord is dat. Noch bevestigend, noch ontkennend. Mooi hij zit vol. Mooi kan ik gaan? Nee, eerst wat nog andere hars. Er kan een hoop in, in zo’n sterretje. Ah ik kan gaan. Mooi. Oh de ruiten worden gedaan. Zal ik zeggen dat hij strepen maakt? Ach, de zon schijnt toch niet, het valt toch  niet op. 

Reacties

  1. Ja ik ken je niet maar -sorry- toch enigszins vermaakt je stukje gelezen. Ik wil overigens zeggen dat ik ook 29 ben en in een brommobiel rij dus je hoeft je absoluut niet oud te voelen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Brief aan Scarlett Johansson.

Lieve Scarlett, Ik dacht laat ik mijn brief aan jou maar amicaal openen na hetgeen jij de afgelopen week met ons deelde. Al had je dat naar alle waarschijnlijkheid zelf liever niet gedeeld. Ik vind het oprecht vervelend voor je, het is dan ook een schrale troost om te stellen dat je bij velen, hoofdzakelijk mannen, populairder bent geworden. Het is de vraag of je op deze aandacht zat te wachten. Kwade tongen beweren van wel maar ik weiger dat te geloven. Als je zo nodig aandacht had gewild dan had je er wel voor gezorgd dat er een leuke deal met een zogenaamd mannenblad was geweest. De zogenaamde (Patricia) Paay oplossing, zij geniet daar al jaren van.

Wachten.

Onlangs was ik in London. Een geweldige stad! Ik was daar voor de Paralympics maar tussendoor was er ook een moment om London zelf te bekijken. Alle clichés kloppen Zwarte taxi’s, rode bussen, witte Bonen, rode tomaten saus, mensen die in tegenstelling tot mensen in Parijs wel goed Engels en een toren die de mensen aldaar Ben noemen, Grote ben. De Dom vind ik zelf persoonlijk een betere naam voor een toren, maar ik ben dan ook geen Engelsman. Ook waren daar de Guards. De wachten voor HET Paleis. Wat heb ik een medelijden met die Guards gekregen. Als Guard ben je stiekem toch wel de Europese toeristische pispaal.

Schuimbekken.

Ik kan het niet meer ontkennen. Ik zie het leven sinds een aantal weken zoveel zonniger, ik ben vrolijker en ik zit lachend in de ochtendspits (zelfs nu deze er niet is in verband met de zomerperiode). Ik denk dat ik het licht gezien heb! Het was even wikken en wegen, de twijfel maakte zich overduidelijk meester van mij. Maar sinds ik de stap gezet heb ben ik eigenlijk gewoon ander mens. Of nou ja, soort van dan. Ik kijk er niet meer tegen op en dat vind ik een hele fijne gedachte. Niet dat ik het dan maar oversloeg maar ik zag er achteraf gezien tegen op.