Doorgaan naar hoofdcontent

Filmpje

Ik heb jarenlang op een school met de naam Bio gezeten. En ja het is toch nog goed gekomen voordat men zich dat gaat afvragen. Een naam van een school zegt in principe niets over de kwaliteit van het onderwijs. De naam kwam van de stichting Bio kinderevalidatie, wat haar inkomsten vergaarde met ondermeer bioscoopfilmpjes en de bijbehorende bioscoopbussen. Een soort collectezak maar dan voor bioscoopgangers zeg maar.

Dit had voor ons,leerlingen van die school, een groot voordeel. We konden tijdens schoolkamp gratis naar de Bioscoop of we hadden tijdens speciale gelegenheden zelfs films op school.
Tevens had dit voor ons,leerlingen, een groot nadeel. Als er een nieuw filmpje gemaakt moest worden mochten wij opdraven. Onder het motto alles beter dan les deden wij dit dan ook met enthousiasme. Gelukkig is het mij nooit gelukt om een noemenswaardige rol van betekenis in die filmpjes te spelen. Het kan immers altijd nog tegen je gebruikt worden.

Ik heb het wel geprobeerd... zo heb ik meegedaan aan een speciale mini moppentrommel in onze gymzaal met de echte Henny Huisman!!! in zijn knal groene joggingpak... waar ik dan weer een pyjama van had. Ook het echte decor had onze eigen gymzaal ingepikt. Ik werd op een rolboard van Bioplay geknupt en werd bij Henny op podium gezet. Drie tellen "voor ik op moest" werd mij nog even uitgelegd wat een mop was want ik wist dat niet. Ik was nog maar 4... of 4,5. Een mop was een grappig verhaaltje kreeg ik te horen. Ik had 3 tellen om een grappig verhaaltje te bedenken. Ik kwam niet verder dan een auto in het water... wat dus helemaal niet zou kunnen. een logische gedachte voor 4/ 4,5 jarig jochie wat zo naar Henny Huisman, de nationale kindervriend toe moet rollen.

Ik kwam daar aan bij Henny en ik stelde mij voor en deed netjes mijn zegje. Het bleef doodstil in de zaal al had ik het zelf heel grappig gevonden. Dat was de dag dat ik besloot de cabaret niets voor mij zou zijn... dat wil zeggen als cabaretier zijnde. Zelf mag ik graag naar cabaret kijken. Henny kijk me vriendelijk aan en op de videobeelden zie je hem denken... volgens mij is hij gehandicapt. De videobeelden zijn uiteraard ritueel verbrand. Hij begint nog een gesprekje met mij over het speelgoed van Bioplay en ik praatte maar mee want ik was toevallig wel in gesprek met Henny fucking Huisman!!!! Op het decor van de mini moppentrommel wat onze gymzaal had weggetoverd... Wat enerzijds wel cool was want nu kon ik zeggen dat wij de mini moppentrommel op school hadden, anderzijds vond ik het ook wel jammer want de gymzaal was wel mijn favoriete zaal... je deed er altijd toffe dingen. De teleurstelling was ook niet zo groot toen bleek met gym dat de gymzaal gewoon weer de gymzaal was. Wel vond ik het jammer dat ik niet in het uiteindelijke bioscoopfilmpje ben gekomen maar ach ik kon niet alles hebben en gelukkig hadden we de beelden nog.

Het tweede filmpje waaraan ik meewerkte was een jaar of 10 later. Het was een onderdeel van het uiteindelijke filmpje waaraan Bas Westerweel zijn medewerking verleende. Hij zou aan mensen vragen wat Bio was, waarop mensen dan foute antwoorden zouden geven en er tenslotte een meisje zou zeggen "Bio betekent heel veel voor ons" de camera zou omhoog gaan waarop een hele berg gehandicapten met van die collectebussen zouden gaan rammelen. Ik behoorde tot die berg gehandicapten.

We zijn van s'middags half 2 tot kwart over 3 bezig geweest voor shot van 6 tot 8 seconden (je kan aan het einde van dit blog meetellen). Ik hoor jullie denken hoe kan dat.... Nou het punt was dat we pas mochten rammelen totdat dat meisje klaar was met praten... Dat leek heel simpel maar niet iedereen leek dat te begrijpen. 9 van de tien keer begon iemand al met te vroeg rammelen. Die jongen hebben we op een gegeven moment gewoon doodgeknuppeld. Ik ben zelf tegen het doodknuppelen van mens, dier en historische monumenten maar op alles kan men een uitzondering maken. Ik heb dus naar harte lust mee geknuppeld, met mijn Biobus.

Nu jaren later zie ik zelf het eindresultaat en wat blijkt... Waar ik stond is niet eens op de film gekomen!!! Ik heb mij dus van half 2 tot kwart over 3 staan mij een migraine zitten rammelen voor niets!!! Gelukkig kan ik nu veel beter relativeren dan toen en besef ik dat het filmpje een hoop leuk herinneringen met zich meebrengt...

Ter illustratie hier het laatst besproken filmpje...


Reacties

Populaire posts van deze blog

Brief aan Scarlett Johansson.

Lieve Scarlett, Ik dacht laat ik mijn brief aan jou maar amicaal openen na hetgeen jij de afgelopen week met ons deelde. Al had je dat naar alle waarschijnlijkheid zelf liever niet gedeeld. Ik vind het oprecht vervelend voor je, het is dan ook een schrale troost om te stellen dat je bij velen, hoofdzakelijk mannen, populairder bent geworden. Het is de vraag of je op deze aandacht zat te wachten. Kwade tongen beweren van wel maar ik weiger dat te geloven. Als je zo nodig aandacht had gewild dan had je er wel voor gezorgd dat er een leuke deal met een zogenaamd mannenblad was geweest. De zogenaamde (Patricia) Paay oplossing, zij geniet daar al jaren van.

Wachten.

Onlangs was ik in London. Een geweldige stad! Ik was daar voor de Paralympics maar tussendoor was er ook een moment om London zelf te bekijken. Alle clichés kloppen Zwarte taxi’s, rode bussen, witte Bonen, rode tomaten saus, mensen die in tegenstelling tot mensen in Parijs wel goed Engels en een toren die de mensen aldaar Ben noemen, Grote ben. De Dom vind ik zelf persoonlijk een betere naam voor een toren, maar ik ben dan ook geen Engelsman. Ook waren daar de Guards. De wachten voor HET Paleis. Wat heb ik een medelijden met die Guards gekregen. Als Guard ben je stiekem toch wel de Europese toeristische pispaal.

Schuimbekken.

Ik kan het niet meer ontkennen. Ik zie het leven sinds een aantal weken zoveel zonniger, ik ben vrolijker en ik zit lachend in de ochtendspits (zelfs nu deze er niet is in verband met de zomerperiode). Ik denk dat ik het licht gezien heb! Het was even wikken en wegen, de twijfel maakte zich overduidelijk meester van mij. Maar sinds ik de stap gezet heb ben ik eigenlijk gewoon ander mens. Of nou ja, soort van dan. Ik kijk er niet meer tegen op en dat vind ik een hele fijne gedachte. Niet dat ik het dan maar oversloeg maar ik zag er achteraf gezien tegen op.