Doorgaan naar hoofdcontent

'Ken jij mij niet ergens van?'

Wordt wakker.
Kleed mij aan/ wordt aangekleed.
Was mij, Scheer mij, poets mijn tanden.
Poets die ene kies extra goed.
Mompel iets tegen mijn moeder waarvan mijn moeder aanneemt dat het tot vanavond is.
Stap in, start bus, radio op 3FM en sluit aan in de file.
Oh nee het is vakantietijd, geen file, rij dus gelijk maar door.
Kom aan, stap uit mijn bus om vervolgens op een andere te gaan wachten.
Stap in de bus, zoek OV chip en chip in.

Kijk nog wat dromerig door het raam van de bus en hoor
Zeg ken jij mij niet ergens van??
Naast dat het een belachelijke plek is om met zulke openingszinnen een gesprek te beginnen is de locatie als de openingszin op zichzelf wel heel origineel. Ik kijk om en zie een vrouw, mijn leeftijd welke helemaal geen openingszin nodig hoeft te hebben om bepaalde aandacht te krijgen, het is een mooie vrouw dus. Ik zie haar en ze wacht op een reactie, van mij.
Ik neem in mijzelf het lijstje ochtendrituelen omgekeerd door:
Stap in de bus, zoek OV chip en chip in.
Oh nee het is vakantietijd, geen file, rij dus gelijk maar door.
Stap in, start bus, radio op 3FM en sluit aan in de file.
etc etc.

Totdat ik tot de conclusie ben dat ik daadwerkelijk ben wakker geworden. Dat is goed nieuws dan is het geen droom. In dromen wordt je namelijk nooit wakker. Je bent altijd al wakker, tenminste ik wel. Ik zit altijd al gewoon aan de koffie met Obama om nog eens uit te leggen hoe ik de situatie in het Midden Oosten heb opgelost, alwaar mij dan wordt medegedeeld dat ik naar Oslo dan wel Stockholm moet om de Nobelprijs voor de vrede in ontvangst te nemen. Eenmaal daar aangekomen wordt mij, terwijl ik de Nobelprijs in ontvangst neem, medegedeeld dat op het moment van ontvangst mijn vrouw het bed deelt met Humberto Tan. Iets wat vreemd is omdat ik mij niet kan herinneren dat ik een vrouw heb (vandaar waarschijnlijk dat ze haar heil opzoekt bij iemand anders) en omdat ik niet op vrouwen val die vallen op mannen die minder haar dan mij hebben. Op dat moment ben ik zo aan het denken dat ik weer wakker wordt
Kleed mij aan/ wordt aangekleed.
Was mij, Scheer mij, poets mijn tanden.
Poets die ene kies extra goed.
etc. etc.

Oké dus ik droom niet en ze wacht duidelijk op een antwoord. Ik zeg nou uh te uhm dus uh nou ehm... Wat eigenlijk betekent: Nou nee sorry je komt mij niet bekend voor maar ik zou je dolgraag wat beter willen leren kennen. Ze schiet in de lach. Ik juich in mezelf, ze begrijpt me! We hebben nu al een klik... Ze zegt jij zat toch op ROC de Amerlanden? Ik zeg ja... Ik heb een keer de deur voor je open gehouden zegt ze. Hoe kon ik dat nou vergeten denk ik bij mijzelf. Van de 52.987 mensen (hoofdzakelijk dames)die de deur voor mij open hielden had ik haar mij toch wel kunnen herhinneren? Ik raak sprakeloos en zeg oja, nog bedankt daarvoor. Ze lacht.

Ze belt een vriendin op en zegt: je raadt nooit bij wie ik in de bus zit. De telefoon staat zo luid dat ik kan meeluisteren.
ehm Humberto Tan!
Nee, nog veel beter! Die gozer in de rolstoel van het ROC! Een moment van vreugde ging er door mij heen.. ik, beter dan Humberto Tan... VEEL beter. Dat zal hem leren.
Dat geloof ik niet, maak eens een foto van hem, bel ik straks weer op
Er wordt een foto van mij gemaakt en naar de vriendin toegestuurd. Er wordt terug gebeld.
Het is hem niet, hij heeft een bril. Ik zeg klopt. Sinds een aantal maanden.
Hij is dikker geworden. Ook dat klopt reageer ik op dat pijnlijke punt.
En hij is kaler geworden Ik zeg ja en dat zal nog wel erger worden.

De vrouw is bij haar halte en stapt uit. Ze zwaait naar mij, al druk pratend aan de telefoon. Vandaar dat het me niet lukte om een afspraakje te regelen. Was waarschijnlijk ook niets geworden want ik hoorde haar nog net zeggen 'In het echt valt hij wel wat tegen hoor... Hij herkende mij niet eens'. Enigszins teleurgesteld hoopte ik dat ik wakker zou worden en:
mij aan zou kleden/ worden aangekleed.
Mij zou wassen, Scheren en tanden zou poetsen.
Die ene kies extra goed.
iets tegen mijn moeder mompelen waarvan mijn moeder aan zou nemen dat het tot vanavond zou zijn.
instappen, bus starten, radio op 3FM en aansluiten in de file.
Oh nee het is vakantietijd, geen file.
Aan zou komen, bus uitstappen om vervolgens op een andere te gaan wachten.
bus instappen, OV chip zoeken en inchippen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Brief aan Scarlett Johansson.

Lieve Scarlett, Ik dacht laat ik mijn brief aan jou maar amicaal openen na hetgeen jij de afgelopen week met ons deelde. Al had je dat naar alle waarschijnlijkheid zelf liever niet gedeeld. Ik vind het oprecht vervelend voor je, het is dan ook een schrale troost om te stellen dat je bij velen, hoofdzakelijk mannen, populairder bent geworden. Het is de vraag of je op deze aandacht zat te wachten. Kwade tongen beweren van wel maar ik weiger dat te geloven. Als je zo nodig aandacht had gewild dan had je er wel voor gezorgd dat er een leuke deal met een zogenaamd mannenblad was geweest. De zogenaamde (Patricia) Paay oplossing, zij geniet daar al jaren van.

Wachten.

Onlangs was ik in London. Een geweldige stad! Ik was daar voor de Paralympics maar tussendoor was er ook een moment om London zelf te bekijken. Alle clichés kloppen Zwarte taxi’s, rode bussen, witte Bonen, rode tomaten saus, mensen die in tegenstelling tot mensen in Parijs wel goed Engels en een toren die de mensen aldaar Ben noemen, Grote ben. De Dom vind ik zelf persoonlijk een betere naam voor een toren, maar ik ben dan ook geen Engelsman. Ook waren daar de Guards. De wachten voor HET Paleis. Wat heb ik een medelijden met die Guards gekregen. Als Guard ben je stiekem toch wel de Europese toeristische pispaal.

Schuimbekken.

Ik kan het niet meer ontkennen. Ik zie het leven sinds een aantal weken zoveel zonniger, ik ben vrolijker en ik zit lachend in de ochtendspits (zelfs nu deze er niet is in verband met de zomerperiode). Ik denk dat ik het licht gezien heb! Het was even wikken en wegen, de twijfel maakte zich overduidelijk meester van mij. Maar sinds ik de stap gezet heb ben ik eigenlijk gewoon ander mens. Of nou ja, soort van dan. Ik kijk er niet meer tegen op en dat vind ik een hele fijne gedachte. Niet dat ik het dan maar oversloeg maar ik zag er achteraf gezien tegen op.